ကဗ်ာဆရာဆိုတာ…



အတၱနဲ႕ျဖန္႔ခင္းထားတဲ႕ေကာင္းကင္ထဲ
စကားလုံးေတြအုပ္ဖြဲ႕ပ်ံသန္းေစခဲ႕သူ
ထီးျဖဴ ဖိနပ္ပါးလမ္းသလားျပီး
ဝါက်ေတြတည္ေဆာက္ေနခဲ႕သူ
ကိုယ္႕အပူနဲ႕ကိုယ္
ေအးျမလတ္ဆတ္ေနတတ္တဲ႕သူ

ကဗ်ာဆရာဆိုတာ…
ကိုယ္႕လူမ်ဳိးကိုယ္ႏွလုံးေသြးနဲ႕ခ်စ္တတ္သူ
အိုမင္းရင့္ေလ်ာ္ေနတဲ႕မ်က္ႏွာကို
အျပံဳးတခ်ဳိ႕နဲ႕အပ္ဒိတ္လုပ္ေနတတ္သူ
လူမွန္းသူမွန္းမသိေအာင္မူးျပီး
စူးစူးနစ္နစ္ခံစားမႈဗတြကိုယ္ဝန္ေဆာင္ထားတတ္သူ
အတၱႀကီးတယ္
ကိုယ္ခ်င္းစာတရားႀကီးမားတယ္
ကူးစက္ခံစားလြယ္တယ္
စိတ္လိုလက္ရငိုေၾကြးျဖစ္တဲ႕အခါ
အလြမ္းကဗ်ာေတြျဖစ္တယ္

ကဗ်ာဆရာဆိုတာ…
သူငယ္ခ်င္းေပါတယ္
တခ်ဳိ႕ေတြကအစစအရာရာဆင္းရဲတယ္
(စိတ္မဆင္းရဲဘူး)
ဟက္ဟက္ပက္ပက္ရယ္ေမာေနတဲ႕အခါ
နာဖ်ားေနတဲ႕ကမ႓ာႀကီးက်န္းမာလာသလို
စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္မူးျဖစ္တဲ႕အခ်ိန္ဟာ
ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးေသြးအားနည္းေနတယ္

အဲဒီလိုပဲ…
ကဗ်ာဆရာဆိုတာ
ကြမ္းယာဝါးရင္း
ေဆးလိပ္ဖြာရင္း
အရက္ေစာက္ရင္း
ေသမင္းနဲ႕အေစာဆုံးေတြ႕ဆုံခဲ႕သူေတြ
မေတာင္းဆိုရပဲၿငိမ္းခ်မ္းသြားသူေတြ
တမလြန္ရဲ႕သားေကာင္ေတြ
ေခာတ္ထဲမွာလြန္းထနုးကူးခပ္ရင္း
နရသိန္ခံတြင္းမွာ  လမ္းသလားေနၾကသူေတြ  ။         ။


                                         အဇၨ
                             20  June  2018