" ေနာက္ဆံုးကဗ်ာ "
##################

မိုးသားေရာင္ရင္ဘတ္နဲ႕လူေလ

စံပယ္ေခတ္တစ္ရာက ကဗ်ာေတြရွိတယ္
နွင္းရုိင္းရာသီနဲ႕ စန္းယွဥ္နကၡက္မိရာညက ဖြားျမင္သူေပါ့
ငါ့ခဗ်ာ ဓားေပ်ာက္တဲ႕ဓားအိမ္းငယ္ငယ္လို
အထီးက်န္လွတယ္
အပယ္ခံ စည္းစိမ္အျပည့္ပါတယ္။
လက္ညိဴးထိုးစကား  ပံုစံခြက္ကေလးနဲ႕ရယ္ပါ။
ခ်စ္လွစြာေသာ ၾကယ္စင္ မဖုရား
တိုးညင္းစြာနႈတ္ဆက္ပါရေစ

တေကာင္းဟာ  တေဘာာင္သစ္နဲ႕
ျပန္ထြန္းေတာက္ လာပါအံုးမယ္။
မုတ္သုန္မွာငိုခဲ႔တဲ႕  ေႏြ ။

             တေကာင္း( ဟိုရ္ )